Zondagbrief 10 mei 2015: Morgen en alle dagen daarna

Het is vandaag Moederdag.

Even los van de commerciële insteek is het mooi om op een dag als deze alle moeders in het zonnetje te zetten. En stil te staan bij wat we aan hun te danken hebben. Míjn moeder natuurlijk voorop. Zonder haar had ik u deze zondagsbrief niet kunnen schrijven.

Wat u zo goed als zeker niet weet, is dat het gisteren de ‘Dag van Europa’ was. Toch zou die dag een plaatsje verdienen op uw verjaardagskalender. De Dag van Europa markeert namelijk het startschot voor de Europese samenwerking, zoals we die nu kennen.

Het was gisteren, 9 mei, precies 65 jaar geleden, dat de toenmalige Franse minister van buitenlandse zaken Robert Schuman uitsprak dat alleen samenwerking een eind kon maken aan het bloedvergieten op het Europese continent.

Het was een moedige toespraak. Europa lag in puin, niet in de laatste plaats vanwege de slepende rivaliteit tussen Frankrijk en Duitsland. Nog maar vijf jaar na het einde van die verwoestende Tweede Wereldoorlog stak de Franse minister met zijn ‘Schuman-verklaring’ de helpende hand uit naar de Duitsers. Met de boodschap: ‘Alleen samen komen we verder’. Met de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) werd de weg geopend naar de Europese Unie zoals we die nu kennen.

Onlangs mocht ik op de basisschool van m’n kinderen vertellen over die Europese Unie. Ik kon dat verhaal niet vertellen zonder terug te grijpen op de geschiedenis. Een verhaal over loopgraven en gaskamers, discriminatie en vernietiging, verzet en onderdrukking, over oorlog en vrede dus. Over mijn ouders die bij boeren de hongerwinter van Amsterdam wisten te ontvluchten.

En hoe gelukkig zij – en ik – mogen zijn dat dit geweld tot het verleden behoort. Dat zij – en ik – in vrijheid en vrede mogen leven.

Europa is dus voor mij ook het verhaal van strijd. Strijd voor vrede en vrijheid, maar ook strijd voor een economie waarin de mens boven de markt uit gaat. Voor een samenleving waarin iedereen op basis van zijn eigen kwaliteiten alle kansen krijgt. Voor een Europa dat werkelijk democratisch is en de rechten van eenieder respecteert.

Ik word dan ook onrustig en ongerust als ik hoor over #grexit en #brexit. Het is volksverlakkerij om te denken dat problemen ophouden te bestaan als een land uit de euro of uit de Unie stapt. En vooral dat we daardoor een betere Europese Unie zouden krijgen. Natuurlijk kun je zaniken en zeuren over Europa, over Brusselse regels, of wat dan ook. Dat doe ik ook.

Maar ik doe dat om de Europese samenwerking sterker en socialer te maken. Dat doe ik op 9 mei, op de ‘Dag van Europa’, dat doe ik op 10 mei, op Moederdag. Dat doen we met zijn allen. Morgen en alle dagen erna.

Omdat Europa de moeder van onze vrijheid is.

Hartelijke groet,
Paul Tang