Zondagbrief 18 september 2016: Losse arbeiders – denken en doen gaan hand in hand.
Vanaf dinsdag loop ik met mijn hoofd in de wolken. Toen kreeg ik het bericht dat ik me vanaf 1 januari 2017 mag gaan inzetten als directeur van de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau voor de sociaaldemocratie! Een ongelooflijk eervolle taak, niet in het minst omdat ik in de voetsporen treed van een reeks hele bijzondere voorgangers.
De strijd voor een rechtvaardige samenleving zit er bij onze familie, generaties Friese socialisten en sociaaldemocraten, diep in. Waar je ook bent geboren, iedereen moet de kans krijgen zich te ontwikkelen en mee te doen in de samenleving. In Friesland werd het verheffingsdoel van onze beweging waargemaakt. Mijn oudoom Wiebe was in de jaren vijftig Kamerlid voor de PvdA, terwijl zijn vader, mijn oerpake Jan, losse arbeider was. Jan had weinig rechten en moest maar zien hoe het brood op tafel kwam elke dag. Elke volgende generatie kon langer en op een hoger niveau naar school en kreeg betere banen. Ook zetten zij zich in voor de PvdA. Mijn opa en vader als wethouder, mijn moeder als secretaresse bij de fractie van de Tweede Kamer.
De stap naar de Wiardi Beckmanstichting is voor mij persoonlijke ook een logische, niet alleen vanwege de familiegeschiedenis. Eerst werkte ik twintig jaar als rechtswetenschapper aan verschillende universiteiten, waar ik me vooral met nationaal en internationaal arbeidsrecht bezig hield. De afgelopen acht jaar heb ik dat gecombineerd met werkzaamheden bij de FNV.
Het werk bij de vakbond liet zien dat een rechtvaardige samenleving niet alleen kan worden ontworpen op de tekentafel in Den Haag of Brussel. In deze tijd van vrij verkeer van werknemers, en de groeiende vanzelfsprekendheid van flexcontracten, is er een nieuwe generatie ‘losse arbeiders’ ontstaan. Nieuwe groepen die net als oerpake Jan maar moeten afwachten of ze morgen weer de boodschappen kunnen betalen. De praktijk wijst uit dat de fundamenten voor goed werk steeds opnieuw moeten worden vastgelegd en aangepast in eerlijke wet- en regelgeving.
Daarom ben ik zo blij met mijn nieuwe uitdaging bij de Wiardi Beckmanstichting. In de afgelopen jaren heb ik daar meegedraaid in een aantal projecten. Het gaat gelukkig nooit alleen maar over onze vaak best uiteenlopende opvattingen, die we ontlenen aan onze ideologie en geschiedenis. Laat helder zijn: wetenschappelijk debat is belangrijk en het scherpt ons. Maar een goede discussie moet ook gaan over hoe we ons doel kunnen bereiken: sociale rechtvaardigheid wereldwijd, in de EU en in Nederland. Denken en doen gaan hand in hand. Want dan kun je verandering echt waarmaken voor de hedendaagse ‘ losse arbeiders’.
Ik zie het als mijn taak om het denken en het doen met elkaar te verbinden. Om mooie onderzoeken en programma’s tot stand te brengen. Ik kom vanaf januari 2017 graag eens langs bij jullie in de afdeling (of waar dan ook) om kennis te maken.
Hartelijke groet,
Klara Boonstra
NB. mw. Boonstra is nu werkzaam als hoogleraar Internationaal Sociaal Recht aan de VU in Amsterdam en juridisch beleidsmedewerker FNV.