Zondagbrief 2 november – Aawijk en Ruwaard
Gisteren ging ik met veel vrijwilligers en met de lijsttrekkers Ehssane Gounou in Oss en Jeroen Weijers in Den Bosch de straat op. De gesprekken aan de deur en op straat deden me goed. Het kan aan het mooie weer hebben gelegen, maar ik proefde meer optimisme dan ik lange tijd had meegemaakt.
Natuurlijk zijn de zorgen die de afgelopen jaren hebben gedomineerd niet meteen verdwenen. Een rietdekker vertelde dat zijn werk nog maar mondjesmaat toeneemt en dat de concurrentie van Roemenen en Hongaren juist op zijn terrein moordend is.
En ook proef je nog altijd de onzekerheid over hoe de zorg straks voor iedereen wordt georganiseerd. De vrouw die nu met hulp van een Persoonsgebonden Budget liefdevol haar gehandicapte zoon verzorgt, weet nog altijd niet hoe dat straks verder gaat. Onze woordvoerder zorg Otwin van Dijk gaat erachteraan; conform onze belofte om als fractie onmiddellijk in actie te komen als mensen tussen wal en schip dreigen te vallen.
Maar tussen de zorgen en onzekerheden breekt langzaam ook meer vertrouwen door. De werkloosheid daalt al vijf maanden op rij, de huizenmarkt krabbelt op, Nederland groeit harder dan omringende landen. Tot nu toe waren dat louter abstracte cijfers in de statistieken, gisteren proefde ik het ook op straat.
Het ontluikende optimisme wordt ook gedreven door een onstuitbare behoefte om Nederland zijn zelfvertrouwen weer te laten hervinden. Ik ben zelf ook wel klaar met de somberheid en de angstbeelden. Met gedurfde hervormingen en lastige besluiten hebben we de doemdenkers verslagen en de dalende lijn van economie en werk omgebogen in een stijgende. En met hard werken gaat het ons lukken om de grote veranderingen in de zorg goed te laten landen.
Het was de afgelopen tijd niet eenvoudig, ik heb daar vorige week op de ledenraad bij stilgestaan. Maar ik zei daar ook dat hangende kopjes het laatste is, wat mensen nu van de Partij van de Arbeid nodig hebben. Dat geldt zeker voor de bewoners van de buurten Aawijk in Den Bosch en Ruwaard in Oss die ik gisteren sprak.
Zij verdienen een PvdA, die hun zorgen begrijpt, maar die niet wordt verlamd door de doemdenkers en angstschreeuwers. Een PvdA die initiatief neemt en het kabinet corrigeert als ze fouten maakt . Een PvdA die hen steunt en hen vertrouwen geeft. Dat mogen ze van de PvdA verwachten en die PvdA blijven wij ze geven. Daar ben ik van overtuigd.
Hartelijke groet, Diederik Samsom